Joost Bos
Deze keer Joost Bos, manager Duurzaamheid & Innovatie. Hij neemt ons mee in zijn passie binnen en buiten het werk. Joost: “Uiteindelijk doen we het met elkaar, anders kun je niet winnen.”
Als jij jezelf voorstelt aan een ander, wat vertel je dan precies?
Op werk vooral over de gave dingen die ik in de wegenbouw heb mogen doen en wat privé betreft over mijn familie. Ik heb vier kinderen. Met verschillende karakters en interesses. Voorheen vertelde ik hen altijd dat ik stoeplegger ben, kortom met wegen bezig en grote projecten. Dan reden we langs werken waar ik mijn steentje aan had bijgedragen. Nu is het iets minder tastbaar omdat je meer in de bedrijfsleiding zit.
Jij bent manager Duurzaamheid & Innovatie. Wat doe je dan?
Duurzaamheid zit bij KWS in het DNA. Het bijbehorende duurzaamheidsbeleid richt zich op drie thema’s. Emissieloos bouwen, circulair bouwen en natuurinclusief en klimaatadaptief bouwen. Duurzaamheid is heel erg gericht op het terugdringen van C02 (emissieloos bouwen). Een vliegend thema binnen duurzaamheid, maar als je het afpelt dan is het bevorderen van de biodiversiteit eigenlijk veel belangrijker. Evenwicht creëren in de natuur. Als je dat evenwicht creëert dan hoef je die noodmaatregelen minder te nemen. Geen pleisters plakken maar zorgen dat er geen wond komt. Je merkt steeds meer dat er binnen KWS die omslag plaatsvind. Daarmee zeg ik niet dat we de focus niet moeten houden op emissievrij maar dat we onze focus moeten verbreden. Meer in en/en denken.
Uiteindelijk doen we het met elkaar, anders kun je niet winnen.
Joost Bos
Buiten KWS heb jij een grote hobby, kun je daar meer over vertellen?
Wanneer ik niet aan het werk ben bind ik de ijzers onder en doe ik aan ijshockey. Een prachtige sport waarmee ik ben gestart in mijn studententijd in Amsterdam. Schaatsen heb ik altijd mooi gevonden, maar ik miste de uitdaging en dat competitieve. Toen er vanuit de universiteit een ijshockeyteam werd opgezet, dacht ik; dat lijkt mij wel wat. Zo ben ik de baan opgegaan en er nooit meer afgeschaatst.
Competitie was er vooral tussen de universiteiten verspreid over het land. Het ene weekend zat je in Groningen en het andere in Tilburg. Het is een harde sport, maar als je elkaar respecteert dan is het wel fair.
Welke facetten uit die hobby neem je mee/zie je terug in je werk?
Het is wat cliché misschien maar in teamverband leer je echt dat je een wedstrijd nooit alleen kunt winnen. Daar gaat het spel te snel voor. Je moet door wisselen waardoor je soms vanaf de zijlijn moet toekijken en moet vertrouwen op je teamgenoten. Bezig zijn met die teamsamenstelling en wie nu wie opvolgt maakt dan echt het verschil. Die parallel kun je ook trekken bij KWS. Met de juiste mensen werken op weg naar dat gezamenlijke doel. De juiste mensen samenvoegen is iets anders dan de beste mensen bij elkaar zetten. Uiteindelijk doen we het met elkaar, anders kun je niet winnen.
Daarnaast proberen we altijd vooruit te kijken. Om dan de Johan Cruijff van het ijshockey, Wayne Gretzky te quoten; ik schaats naar waar de puck naartoe gaat, niet waar hij al is geweest. Daarmee bedoelt hij dat je moet bedenken waar de puck uitkomt en niet alleen het pad van de puck volgt, want als je erachteraan schaatst haal je hem nooit meer in. En op die manier anticiperen in een wedstrijd is iets wat wij binnen ons werk dagelijks doen. Proactief voorsorteren in plaats van reageren wanneer het al gebeurd is. Dat doen we nu vooral door de focus te verbreden naar het bevorderen van de biodiversiteit.
Ik schaats naar waar de puck naartoe gaat, niet waar hij al is geweest.
Wayne Gretzky
Waar ben je trots op?
Ik ben trots op wat we als KWS aan het neerzetten zijn op het gebied van duurzaamheid. We pakken het systematisch aan, weten waar we op moeten sturen en dat we die stappen zetten en onze collega’s daar in opleiden doet mij erg goed. Een mooie wereld achterlaten voor onze kinderen. Want zoals we wel vaker benoemen denken wij niet in jaren maar in generaties.